Weet jij wat je waart bent?

Taoïsme gaat over het leren zijn met wat is. Vaag maar het is het beste te illustreren met het voorbeeld van de drie wijze mannen rond een azijnvat.

Alle drie proeven van de azijn: de een vind het bitter, de tweede zuur, en de derde glimlacht en zegt “ja dit is azijn”. Hij waardeert de azijn om wat het is en probeert er niet iets anders van te maken. 

Vorig weekend werkten we in een SPSO-training met het kernkwadrant-model van Ofman. Het model geeft zicht op je kernkwaliteit, je valkuil, je uitdaging en je allergie. Ze hebben allemaal een relatie met elkaar, zie de afbeelding.
Dat iemand die erg in zijn hoofd kan zitten, afgesneden van zijn lichaam of gevoel (valkuil), het contact met zijn gevoel mag ontwikkelen (uitdaging) ligt voor de hand. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan! Er lijkt een onbewuste, uit de jeugd stammende rem of blokkade te zitten op die uitdaging. Die blokkade zal dus onderzocht en opgeruimd moeten worden.

Het is ook niet iets nieuws wat we moeten leren, het IS er al maar is OMwikkeld, ingepakt in overlevings-mechanismes. We hoeven het alleen maar te ONTwikkelen, uit te pakken. Dit is vaak een groeiproces met veel vallen en opstaan.
Innerlijke blokkades zijn hardnekkig! Het gaat er daarbij om dat je jezelf ten diepste gaat toestaan om je uitdaging te ontwikkelen. Wat vroeger niet mocht, niet werd beloond of ronduit onveilig was, is nu wel oké. Je bent geen onmachtig kind meer maar kan je eigen leven vormgeven.

Ik begin steeds meer te ontdekken dat dit nog maar het halve verhaal is. We zijn geneigd ons in ons valkuilgedrag af te keuren. We hebben last van ons ‘in ons hoofd zit gedrag’ en dus is dat fout. Met het afkeuren van onze valkuil, keuren we impliciet ook de achterliggende kernkwaliteit ( analytisch) af. Daarmee vergeten we dat we een kernkwaliteit hebben die zeer waardevol is. Het is ten slotte een KERNkwaliteit.
Daarom is het, naast het toestemming geven van de uitdaging, ook belangrijk om onze kernkwaliteit, i.c. analytisch, ten diepste in ere te herstellen en te herwaarderen. Ook dit is een lastig proces omdat we onszelf al zolang op onze kop zitten over ons lastige valkuil gedrag.

En dat is nu TAO: waardeer wat je bent en probeer niet iets anders te worden. Azijn is een glimlach waard als het naar azijn proeft. Het is precies goed!

Cornélie Spijkerboer