Kleine Cornélietje

Onlangs  begeleidde ik een cursusgroepje in hun contact naar het Kind in zichzelf. Na afloop van de dag voelde ik me een beetje ongemakkelijk worden. Hoe goed kende ik mijn éigen Innerlijk Kind? Ik heb al jaren een babyfoto van mezelf naast mijn bed staan maar eigenlijk is het nog steeds een wildvreemd kind voor me.

De ochtend na de cursus, net wakker, pakte ik het lijstje van mijn nachtkastje en nam de tijd om echt contact te maken met het baby’tje op de foto. Het duurde even eer ik voorbij mijn vooringenomen gedachten kwam als, ik ken haar niet, ze zegt me niets, …. maar toen ik echt contact kon maken, zag ik een pittige, gefocuste en geïnteresseerde baby. Ik voelde dat ze haar omgeving leuk en spannend vind, ze wil de wereld graag ontdekken! Mijn hart ging open in de ontmoeting met deze passievolle baby. Maar… al snel voelde ik mijn hart dichtslaan en ik werd bang. In mijn achterhoofd hoorde ik een stem zeggen: “weg met die passie, de mensen zullen er last van hebben”…. En daarmee was de  wereld niet leuk meer. Het werd een angstige wereld want de wereld vond mij niet oké in wie ik was.

Wow…… wat herken ik dit gevoel in mijn volwassen leven nu. Hart wijd open, passie voor het leven en dan ’tok’, die stem in mijn achterhoofd dat de mensen last van mijn passie zullen hebben. Bij het ontbijt vertelde ik Hans over mijn ervaring en we keken terug naar mijn familiesysteem. Mijn moeder was een driftig kind. Ze was als zevenjarige eens een handwerkje aan het maken maar dat mislukte en ze werd boos. Haar moeder (mijn Oma), kon hier niet tegen en gooide het handwerkje in de open haard, zich onbewust van het wrange feit dat mijn moeder het handwerkje voor haar aan het maken was. Later werd mijn moeder naar een kindertehuis gestuurd, omdat mijn Oma haar niet aankon. Ook mijn vader was een passievol kind. Hij gooide zichzelf eens in al zijn enthousiasme in het kanaal. Mijn grootvader, mijn vaders vader, wilde als jonggehuwde eens ‘achter de muziek aan’, dat had hij als kleine jongen in Harderwijk ook graag gedaan maar mijn grootmoeder verbood het hem. Dat was niet gepast voor een dominee….De passie én het verbod lopen dus als een rode draad door mijn familiesysteem.
Nu weet ik dat de passie van mij is en dat ik het verbod erop terug mag geven aan waar die vandaan komt.

Cornélie Spijkerboer