k heb nu al twee keer in korte tijd een zelfde sensatie gehad. Ik kom ergens binnen in een groep mensen en wordt heel enthousiast begroet door de gastvrouw.
k voel me enorm welkom! Dat gevoel is nieuw en het verrast me!
Ook thuis, bij Hans, voel ik me nu geliefder maar ook als ik terugdenk aan mijn ouders.
Terugkijkend op mijn leven, overzie ik een chronische angst om niet geliefd te worden en er niet bij te horen… Wat heb ik een boel liefde gemist, niet gezien!
En nu is er dus iets fundamenteel aan het verschuiven in mijn innerlijke wereld. Zou dit komen omdat ik leer om meer van mezelf te houden? Ja, daar ben ik eigenlijk wel van overtuigd. Zolang ik niet van mezelf kan houden, kan ik me niet voorstellen dat een ander wel van mij houdt. Wat een projectie!
Cornélie Spijkerboer