Eerst verbinden of eerst positie innemen?

In een bijscholing vorige maand leerde ik dat wij hulpverleners – maar dat geldt voor heel veel mensen denk ik – eerst verbinden en dan pas positie innemen. We willen de relatie goed houden (verbinden) en zeggen pas daarna wat we willen of voelen (positie innemen).
Dat betekent echter dat we ons, in die verbinding, vaak al deels hebben ‘weggegeven’ en dus onze positie eigenlijk niet goed meer in kunnen nemen. We weten eigenlijk niet meer wat we nu zelf willen of we durven ons niet uit te spreken uit angst de verbinding te verliezen.

Herken je dat? Nou ik in ieder geval wel. Ik ging er eens op letten en merkte dat ik, bijvoorbeeld in mijn relatie met Hans, vaak in gedoe kom als ik mij uitspreek. Dat wist ik al wel, van dat gedoe, maar ik kon het niet goed keren.  Nu ik erop ging letten, merkte ik dat ik, door te beginnen met verbinding, uít mijn kracht raak als het om de positionering gaat. Ik ga dan soort van smeken of eisen. Ik wil dan eigenlijk dat Hans mij toestemming geeft om mijn positie in te mogen nemen. Zo probeer ik, via de achterdeur van de verbinding, toch te krijgen wat ik wil. Alleen is het geen echte verbinding natuurlijk, verre van.

Wat wél werkt, heb ik nu een paar weken uitgetest, is eerst van binnen verbinding maken met wat ik wil of voel, en mijzelf daar toestemming voor geven, en van daaruit positie in nemen. Ik merk dan dat ik heel rustig en assertief en zonder geheime agenda’s zeg wat ik wil. Ik blijf daarmee heel zuiver trouw aan mijzelf. Krijg ik niet wat ik wil dan heb ik niet zoveel verloren. Ik ben voor mijzelf gaan staan en dat blijkt eigenlijk het allerbelangrijkste te zijn.

De crux in dit alles is dat ik, in die bijscholing, opeens, als een soort diepe ingeving, de toestemming voelde om positie in te mógen nemen. Dat is niet iets wat ik kan oefenen, dat werd me gewoon in de schoot geworpen. Wat ik wel oefen is, elke keer als ik merk dat ik vanuit het oude mechanisme reageer, mijzelf corrigeren – dat gebeurt soms al halverwege mijn ‘smekende’ zin – en opnieuw beginnen. Dan ervaar ik weer hoe enorm krachtig die houding is.
Hoe is dit voor jou? Ik hoor graag jouw ervaring!