Toen ik eens in een studiegroep vertelde dat ik, ten diepste, eigenlijk bang was voor de dood, zeiden een paar groepsgenoten dat ze zich
afvroegen of ik niet bang was om te leven. Ik weet nog dat ik volledig op het andere been werd gezet: Oh…, uh…, hûh? Hier moest ik even op kauwen.
En vannacht had ik een droom waardoor ik hier aan terug moest denken.
Ik droomde dat ik een piepklein reetje zag, echt nog heel jong, en het speelde vrij en vrolijk in het bos. Ik was diep geraakt, zo puur, zo vol leven.
Toen werd het reetje door een roofdier gepakt. ,,Ohhh,” dacht ik, ,,dat heb je ervan als je zo vrij speelt en niet oplet.”
Wakker geworden, paste ik op de droom de ‘zeven stappenmethode’ toe, en daar kwam het volgende uit: Een sterke gedachte in de droom was dat als je vrij en onbezonnen speelt, dat dat je dood wordt. Wie niet oplet, gaat er aan.
Ik begreep direct dat dit ging over mijn twijfels van de dag ervoor, dat ik graag vrij en speels mijn tijd besteed maar dat ik dan altijd bang ben dat ik daar mijn brood niet mee kan verdienen. En die gedachte maakt mij echt doodsbang.
Terug naar de droomuitleg. Het mooie van de zeven stappenmethode is dat er altijd iets positiefs uit de droom komt, dus ik zocht naar de affirmatie die achter de sombere overtuiging zou kunnen zitten.
Ik moest echt diep zoeken, maar toen voelde ik hoe prachtig het leven van het reetje eigenlijk was geweest. Kort maar krachtig, vrij en puur. Zelfs de doodsstrijd was puur. Zo is nu eenmaal de natuur. Dit maakte me even stil en zo voelde ik hoe de dood bij het leven past, als een natuurlijk iets.
En zo besef ik ook dat het niet de vraag is, of ik bang ben voor de dood óf bang om te leven, maar dat ze hand in hand gaan. Mét mijn angst voor de dood, ben ik bang om te leven. Zolang ik bang ben om mijn brood niet te kunnen verdienen, zal ik niet vrij en speels durven leven.
Vertaald naar de affirmatie: Als ik niet meer bang ben voor de dood, zal ik vrij en speels durven leven.
Nu, dít inspireert mij om mijn angst voor de dood (of mijn broodwinning) in de ogen te kijken want ik wil heel graag voluit leven!
Cornélie Spijkerboer