Kleurrijk

Ik ben afgelopen 29 november 53 jaar geworden. De 50 reeds een paar jaar gepasseerd en volop in de overgang. Dat maakt dat ik me zo zoetjesaan begin te verdiepen in het fenomeen. Wat betekent die overgang nu, naast de lichamelijke ongemakken die we wel zo’n beetje kennen. Of beter, is de overgang alleen maar gedoe met waaiers en wapperende dekbedden of is er meer over te zeggen en in te beleven? Dat laatste natuurlijk! We laten ons niet gek maken, toch, vrouwen? Nee, dat dacht ik al.|

Dus is de interessantere vraag, vind ik althans, zit er een meerwaarde in deze overgang, de ’transitie’ om het maar eens zo te noemen. Ja, een transitie is het zeker, net als de puberteit. In de puberteit maakt het, in dit geval vrouwen- lichaam zich klaar voor het mogelijke moederschap en in de overgang neemt je lichaam hier weer afscheid van. Taak volbracht, zou je kunnen zeggen en zo werd er vroeger waarschijnlijk ook wel over gedacht. De vrouw had immers alleen maar ‘recht op het aanrecht’ maar dat is nu anders natuurlijk. Dus… zit er ook meer in de overgang, dat mag duidelijk zijn. Maar wat? Sommigen zeggen dat vrouwen in het kader van hun ontwikkelingstaak (Erikson) hun wijsheid gaan doorgeven aan de volgende generatie. Ik ben daar net een leuk boek over aan het lezen van Susan Smit, Wijze vrouwen (16 interviews met wijze 50 plus vrouwen). Anderen benadrukken dat vrouwen hun zorgbehoefte en -kwaliteiten gaan inzetten in vrijwilligerswerk en mantelzorg. Ik word hier persoonlijk een beetje ibbel van maar ik ben dan ook niet zo’n zorger, in die zin.

Nu kreeg ik voor mijn verjaardag een paar jaarreadingen, een reading van wat het komend jaar me zal gaan brengen en het gemeenschappelijke woord in de drie readingen was kleurrijk. Het zou een kleurrijk jaar worden en daar werd mee bedoeld, of dat heb ik zo geïnterpreteerd, dat ik vooral mijn kleurrijke eigenheid verder ga ontwikkelen en inzetten. Dát vind ik nou eens een mooie beschrijving, een mooie schets van de overgang. Hij hangt samen met de eerder genoemde wijsheid die 50+ vrouwen door gaan geven maar voor mij is de eigen kleur daarin van belang. Ik wordt zo langzamerhand zo veel wijzer dat ik steeds meer durf mijn eigen kleur te bekennen, ongeacht wat anderen ervan vinden. Daarmee is de overgang voor mij een zeer veelbelovende fase geworden. Ik heb zin in wat komen gaat.

Cornélie Spijkerboer